Alinga - rzeczywistość nieprzejawiona olej, 60 x 70 cm, 1988 r. Przedmiot widzenia ma naturę przejrzystości, aktywności i stałości, tworzy naturę elementów i narządów psychicznych, służy dla doznawania i uwalniania.

      Klasyczna joga przyjmuje istnienie stanu nieprzejawionej rzeczywistości. Stan ten zwie się alinga i jest podstawą /pradhana/ całej przejawionej rzeczywistości przedmiotowej. Jako podstawa charakteryzuje się on najwyższą formą subtelności. Jest też alinga właściwym przedmiotem poznania dla widza uniwersalnego /Iśwary/ i może się ujawnić na terenie najczystszej świadomości /lingi/, której jest przyczyną i względem której jest transcendentna. Twierdzi się też, że alinga istnieje i nie istnieje. Istnieje ona wtedy, gdy jest przedmiotem doznania Iśwary. Występuje to w momencie /w atomie czasu/, w którym jest zawarta cała rzeczywistość. W Jogasutrach twierdzi się, że z tej formy poznania /sabidżasamadhi/ wyrasta drzewo świata. Nie istnieje natomiast alinga, jeśli jej punktem odniesienia jest podmiot absolutny /purusza/. Spełniła ona bowiem względem niego swoje zadanie i jako twór składający się z gun stała się pusta /doszła do kresu własnego rozwoju/.

     Praca przedstawia za pomocą symboli alingę, jej stosunek do widza zjawiskowego, puruszy i różne jej funkcje. Alingę wyraża fioletowe koło. W centrum koła gwiazda symbolizuje widza zjawiskowego Iśwarę. Dwie linie wychodzące z punktu centralnego, krzyżujące się pod kątem prostym wyrażają jedyność i absolutność puruszy. Złota obwódka otaczająca fioletowe koło wyraża transcendentność puruszy względem alingi. Linia prosta oddzielająca złotą obwódkę od fioletowego koła wyraża akt widzenia rozróżniającego, który wiedzie do poznania całej rzeczywistości przedmiotowej. Wyraża to biała obwódka otaczająca z obu stron linię poziomą, wychodzącą z centralnego punktu. Koło bladoniebieskie otaczające centrum wyraża lingę /czystą świadomość/. W lindze ma miejsce ewolucja elementów subtelnych i indryjów /psychicznych organów działania i poznania/. Przerywane linie koliste w alindze wskazują, że jest ona zasadą twórczą względem lingi. Fioletowy obwód lingi wskazuje na jej immanentny charakter względem alingi. Obwód srebrny to sfera manasu. Ostatnie pięć okręgów rozwijających się na niebieskim polu oznacza mahabhuta /wielkie elementy/, które są zasadami dla różnych form rzeczywistości danej w naoczności zmysłowo-intelektualnej.